رابطه ی تنوع زیستی گیاهان با عوامل توپوگرافی در جنگل های غرب مازندران،(مطالعه موردی: جنگل پژوهشی دانشگاه تربیت مدرس)

تنوع گونه ای به عنوان یکی از موضوعات مهم و اساسی در اکولوژی پوشش گیاهی مطرح می باشد. مطالعه مذکور در جنگل پژوهشی دانشگاه تربیت مدرس با هدف بررسی تنوع زیستی گیاهان علفی و چوبی در رابطه با عوامل توپوگرافی (ارتفاع از سطح دریا، شیب و جهت جغرافیایی) انجام شد. برای این منظور تعداد 48 قطعه نمونه 400 متر مربعی (20*20 متر) به شکل انتخابی، در منطقه مورد مطالعه پیاده شد. سپس نام کلیه گونه های علفی و چوبی با درصد تاج پوشش آنها در سطح پلات ثبت شد. در مجموع 137 گونه علفی و 50 گونه چوبی متعلق به 167 جنس و 72 تیره گیاهی شناسایی شد. در ارتباط با گونه های علفی نتایج نشان داد که اثر ارتفاع از سطح دریا بر شاخص غنای گونه ای، غنای مارگالف و تنوع سیمپسون معنی دار بود، به طوری که شاخص غنای گونه ای و مارگالف در طبقه ارتفاعی بالا (1700-1450 متر از سطح دریا) بیشترین مقدار و شاخص تنوع سیمپسون نیز در طبقه ارتفاعی 1450-1200 متر از سطح دریا بیشترین مقدار را شامل بودند. اثر شیب نیز بر تنوع و غنای گونه ای معنی دار بود؛ به طوری که بیشترین مقدار غنای گونه ای و غنای مارگالف در شیب های نسبتاً زیاد (90-60 درصد) و بیشترین مقدار تنوع سیمپسون در شیب های پایین (30-0 درصد) به دست آمد. در ارتباط با گونه های چوبی نتایج نشان داد که اثر ارتفاع از سطح دریا بر روی کلیه شاخص های تنوع معنی دار می باشد. نتایج هم بستگی نشان داد با افزایش ارتفاع از سطح دریا مقدار شاخص های غنای گونه ای، غنای مارگالف و منهینیک، کاهش یافتند. بیشترین مقدار شاخص یکنواختی پیلو در طبقه ارتفاعی بالا (1700-1450 متر از سطح دریا) به دست آمد. هم چنین اثر عوامل شیب و جهت جغرافیایی روی هیچ یک از شاخص های تنوع گونه های چوبی معنی دار نبود.